امروزه روشهای ژئوفیزیکی از توانمندترین روشها برای اکتشاف و تعیین مکان تودهها و سازههای مدفون زیرزمینی میباشند.یکی از کارآمدترین روشها در تعیین مکان و اکتشاف سازههای مدفون زیرزمینی روش رادار نفوذی به زمین (GPR) است. در این روش با توجه به عمق تودهی مورد نظر، از چشمه با فرکانسهای مختلف برای انتشار موج الکترومغناطیس استفاده شده و با توجه به بازتاب این امواج محل سازهی مدفون قابل تشخیص است. در این مقاله ابتدا به معرفی روش رادار نفوذی به زمین پرداخته شده و سپس چگونگی مدلسازی پیشرو دادههای مذکور با استفاده از روش عددی تفاضل محدود در حوزهی زمان (FDTD) با استفاده از کدنویسی در محیط MATLAB و با اعمال شرایط مرزی جاذب CPML برای یک تونل مدفون با ابعاد مشخص تشریح شده است. مزیت استفاده از روشهای عددی نظیر روش تفاضل محدود، دقت بالا، سادگی فهم و محاسبات نسبتاً ساده‌تر نسبت به سایر روشها است. هدف از این مقاله مدلسازی پیشرو دادههای رادار نفوذی به زمین برای کشف تونلهایی با ابعاد کوچک در اعماق مختلف و در شرایط محیطی متفاوت است. این امر از اهمیت زیادی در مباحث مهندسی برخوردار است؛ زیرا این تونلها به راحتی قابل شناسایی نبوده و محلی برای استتار افراد و مهمات است. در این مقاله با توجه به عمق و ابعاد تونل 3 آزادراه تهران-پردیس به مدلسازی انتشار موج در یک مدل مصنوعی از این تونل پرداخته شده است. با توجه به نتایج به دست آمده از مدلسازی، فرکانس 50 مگاهرتز برای برداشت میدانی از تونل 3 پردیس از دستگاه ژئورادار (MALA) انتخاب شده و نتایج حاصل از برداشت میدانی با نتایج حاصل از مدلسازی مقایسه شدهاند. مقایسهی نتایج به دست آمده حاکی از عملکرد قابل‌قبول مدلسازی این تونل است.
)