توده گرانیتوئیدی چالو، در جنوب شرق شهرستان دامغان و در شمالیترین بخش پهنه ساختاری ایران مرکزی واقع شده است. تزریق این توده نفوذی به درون سنگهای آتش‌فشانی و آتش‌فشانی- رسوبی و سیالهای گرمابی حاصل از آن‌ها، باعث ایجاد فرایندهای دگرسانی و کانه‌زایی شده است. در مجموع دو فاز دگرسانی پروپیلیتی و آرژیلیکی در این توده قابل شناسایی است. قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی (Km) در نمونههای سالم و انواع دگرسان شده توده گرانیتوئیدی چالو با استفاده از روش فابریک مغناطیسی اندازهگیری شده است. پذیرفتاری مغناطیسی میانگین اندازهگیری شده برای مونزودیوریتها و کوارتز دیوریتهای سالم، به ترتیب SIµ3410 ± 28872 SIµ3916 ±21487 است. گردش سیالات گرمابی از میان توده نفوذی باعث ایجاد تغییرات مهم کانیشناسی شده و خواص مغناطیسی اصلی توده را تغییر داده است؛ به گونهای که میانگین پذیرفتاری مغناطیسی (Km) در نمونههای دارای دگرسانی پروپیلیتی و آرژیلیتی در دو واحد سنگی سازنده این توده به ترتیب SIµ988 ± 25117 و SIµ 1577 ± 6262 کاهش یافته است. ماهیت انواع کانی‌های کدر موجود در این توده نفوذی نیز بر اساس منحنیهای ترمومغناطیسی (تغییرات پذیرفتاری مغناطیسی با دما) تعیین شده است. این یافتهها نشان میدهند که چگونه میزان بزرگای پذیرفتاری مغناطیسی، همگام با پیشرفت مراحل مختلف دگرسانی گرمابی به علت حذف یا کاهش در اندازه منیتیت و یا تبدیل آن به کانی‌های مغناطیسی دیگر نظیر هماتیت (فرومغناطیس) و یا پیریت (پارامغناطیس) کاهش می‌یابد؛ بنابراین به نظر میرسد روش ناهمسانگردی قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی (AMS) علاوه بر آشکارسازی الگوی درونی توده‌های نفوذی و پی بردن به ساز و کار جایگیری آن‌ها می‌تواند موجب به کمیت در آوردن شدت و نوع دگرسانیهای مختلف در داخل آن‌ها شده و الگوی مناسبی برای اکتشاف و شناسایی مسیر سیالات گرمابی شود.
شیبی, مریم, & مجیدی, پروین. (1396). کاربرد روش ناهمسانگردی قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی (AMS) جهت ارزیابی درجه و نوع دگرسانی در توده گرانیتوئیدی چالو (جنوب دامغان). پژوهش های ژئوفیزیک کاربردی, 3(1), 51-63. doi: 10.22044/jrag.2017.896
MLA
مریم شیبی; پروین مجیدی. "کاربرد روش ناهمسانگردی قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی (AMS) جهت ارزیابی درجه و نوع دگرسانی در توده گرانیتوئیدی چالو (جنوب دامغان)", پژوهش های ژئوفیزیک کاربردی, 3, 1, 1396, 51-63. doi: 10.22044/jrag.2017.896
HARVARD
شیبی, مریم, مجیدی, پروین. (1396). 'کاربرد روش ناهمسانگردی قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی (AMS) جهت ارزیابی درجه و نوع دگرسانی در توده گرانیتوئیدی چالو (جنوب دامغان)', پژوهش های ژئوفیزیک کاربردی, 3(1), pp. 51-63. doi: 10.22044/jrag.2017.896
VANCOUVER
شیبی, مریم, مجیدی, پروین. کاربرد روش ناهمسانگردی قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی (AMS) جهت ارزیابی درجه و نوع دگرسانی در توده گرانیتوئیدی چالو (جنوب دامغان). پژوهش های ژئوفیزیک کاربردی, 1396; 3(1): 51-63. doi: 10.22044/jrag.2017.896
)