تخمین ترشوندگی با استفاده از آنالیز NMR مغزه و داده های چاه نگاری در یکی از مخازن جنوب ایران: مطالعه موردی

نوع مقاله : سایر مقالات

نویسندگان

دانشگاه صنعتی شاهرود، دانشکده مهندسی معدن، نفت و ژئوفیزیک

چکیده

هدف اصلی این تحقیق، بررسی ارتباط و تلفیق بین داده های ترشوندگی و چاه نگاری و تشدید مغناطیسی هسته‌ای (Nuclear Magnetic Resonance, NMR) در سازند شعیبا در عمق 1708 تا 1845 در یکی از چاه های واقع در یکی از میادین نفتی خلیج‌فارس است. داده‌های مورد استفاده شامل نگار های چاه پیمایی و 10 نمونه داده تشدید مغناطیسی هسته‌ای مغزه بود که 5 مورد آن داده‌های (Mercury Injection Capillary Pressure, MICP) MICP را داشت و 5 مورد دیگر که به عنوان داده‌های اعتبار سنجی مورد استفاده قرار گرفت و شامل داده-های (United States Bureau of Mines, USBM) بودند. در این مطالعه، بر پایه تحلیل داده‌های آزمایشگاهی MICP و تابع J و استفاده از داده های NMR و چاه نگاری یک روش تلفیقی برای پیش‌بینی کیفی ترشوندگی مخزن استفاده شد. هر چند مطالعات مختلفی را می توان در این زمینه یافت با این وجود مطالعه حاضر با هدف توسعه و استفاده موثر از داده های محدود موجود و پیش بینی ترشوندگی در چاه های اطراف انجام شده است تا با استفاده از روش‌های تحلیلی و تلفیقی، اطلاعات مفیدی در سطح وسیع استخراج کرد. محدودیت داده شامل نمودار های مرسوم چاه نگاری، MICP، USBM و NMR تنها در 5 نقطه از چاه بود تا با استفاده از این داده ها بتوان روش های نوین ارائه شده در مطالعات پیشین را صحت سنجی و قابل تعمیم کرد. ابتدا با استفاده از نتایج آزمایشگاهی MICP روابطی برای میزان فشار مویینگی با استفاده از نگار NMR و نگار‌های تخلخل نوترون و گاما بدست آمد. سپس به منظور اعتبارسنجی روابط بدست آمده، از نتایج آزمایشگاهی USBM استفاده شد. با بررسی نمودارهای فشار مویینگی، ترشوندگی کیفی سازند مورد مطالعه خنثی به دست آمد که کاملاً منطبق بر نتایج ترشوندگی به دست آمده از آزمایش USBM بود. نتایج نشان داد که ترشوندگی تخمین زده شده در مقیاس انجام شده قابل اعتماد بوده و می-توان از این روش در صنعت به منظور تعیین ترشوندگی در شرایطی که اطلاعات آزمایشگاهی محدود بوده و نیاز به تعیین ترشوندگی در نقاط مختلف باشد استفاده کرد. همچنین، استفاده از داده ها و چاه های بیشتر جهت بالا بردن اعتبار این روش توصیه می شود.

کلیدواژه‌ها