کانیسازی مس واجارو در 20 کیلومتری غرب روستای ترود و در جنوبغرب شهرستان شاهرود واقع شده است و از لحاظ زمینشناسی در زون متالوژنی ترود-چاه شیرین قرار دارد. کانیسازی سطحی مس سولفیدی-اکسیدی در سنگ میزبان آتشفشانی ائوسن واقع شده است. برای تعیین عمق و امتداد کانیسازی، مطالعات ژئوفیزیک بهروش ژئوالکتریک (IP/ RS) با روش قطبی-دوقطبی و دوقطبی-دوقطبی بر روی شش پروفیل انجام گرفت. نتایج این مطالعات ادامه کانیسازی را تا عمق 50 متری نشان داده است که با حفاریهای انجام شده کانیسازی تا عمق 185 متری مشاهده گردید. مطالعات میکروسکوپی نشان میدهد، سنگ میزبان کانیسازی با ترکیب آندزیت و آندزیت-بازالت است که متحمل دگرسانیهای وسیع پروپیلیتیک و دگرسانیهای محلی سریسیتی-کربناتی و هیدروکسید آهن (با گسترش محدود به کانیسازی) شده است. کانیسازی بهصورت رگه و رگچهای، پراکنده و پرکننده فضاهای خالی است. رگچههای کلسیتی با ضخامت کم همراه با ماده معدنی شکستگیها را پر کرده و ارتباط نزدیکی با کانیسازی نشان میدهد. کانیسازی در دو مرحله هیپوژن و سوپرژن تشکیل شده است؛ که در مرحله هیپوژن کالکوسیت، بورنیت، کالکوپیریت و مگنتیت همراه با کانیهای اپیدوت، کلریت، سریسیت و رگچههای کلسیتی تشکیل شده است. در مرحله سوپرژن کانیهای اکسیدی و سولفیدی شامل کالکوسیت ثانویه، کوولیت، مالاکیت، آزوریت و گوتیت در شکستگیها و حفرات سنگ تشکیل شده است. مطالعات میان-بارهای سیال بر روی کانی کلسیت دمای بین 121 تا 200 درجه سانتیگراد و دمای ذوب یخ بین 1/1- تا 8/5- درجه سانتیگراد را نشان میدهد؛ که میزان شوریهای بهدست آمده بین 8/1 تا 9/8 درصد وزنی معادل نمک طعام است. با توجه با ویژگیهای زمینشناسی، کانیشناسی، بافت و ساخت ماده معدنی و دادههای میانبارهای سیال، کانیسازی مس واجارو قابل مقایسه با ذخایر تیپ مانتو میباشد.